افترا

عنصر قانونی یعنی عملی که قانون گذار آن را جرم انگاری نموده و برای آن مجازات تعیین کرده است. به طور کلی در قانون مجازات اسلامی، دو نوع افترا مطرح شده است. افترای قولی و افترای عملی. عنصر قانونی هر دو نوع افترا را به طور مجزا مطرح خواهیم نمود:

عنصر قانونی افترای قولی :

عنصر قانونی افترای قولی در کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی یعنی قانون تعزیرات و مجازات های بازدارنده، مطرح شده است. این ماده در سال 99 اصلاح شده است. آنچه که اکنون پیش روی شماست آخرین اصلاحیۀ قانونگذار می باشد:

ماده 697 (اصلاحي 23ˏ02ˏ1399)- هر كس به وسيله اوراق چاپي يا خطي يا به وسيله درج در روزنامه و جرائد يا نطق در مجامع يا به هر وسيله ديگر به كسي امري را‌صريحاً نسبت دهد يا آن‌ها را منتشر نمايد كه مطابق قانون آن امر جرم محسوب مي ‌شود و نتواند صحت آن اسناد را ثابت نمايد جز در مواردي كه‌ موجب حد است به جزاي نقدي درجه شش محكوم خواهد شد. 

تبصره: در مواردي كه نشر آن امر اشاعه فحشا محسوب گردد هر چند بتواند صحت اسناد را ثابت نمايد مرتكب به مجازات مذكور محكوم خواهد شد.

عنصر قانونی افترای عملی:

ماده 699 - هر كس عالماً عامداً به قصد متهم نمودن ديگري آلات و ادوات جرم يا اشيايي را كه يافت شدن آن در تصرف يك نفر موجب اتهام او‌ مي ‌گردد بدون اطلاع آن شخص در منزل يا محل كسب يا جيب يا اشيايي كه متعلق به او است بگذارد يا مخفي كند يا به نحوي متعلق به او قلمداد نمايد‌ و در اثر اين عمل شخص مزبور تعقيب گردد، پس از صدور قرار منع تعقيب و يا اعلام برائت قطعي آن شخص، مرتكب به حبس از شش ماه تا سه سال ‌و يا تا (74) ضربه شلاق محكوم مي ‌شود.