فاطمه عرب احمدی - جمشید معصومی
1393/07/15
نویسندگان : جمشید معصومی و فاطمه عرب احمدی
چکیده :
مفهوم رفتار حمایتگرانه دارای ابعاد و تنوع گسترده ای می باشد که بطور کلی می توان آن را به عنوان کاهش دهنده شکاف و فاصله ی افراد محروم با شاخصه های رفاهی معنا کرد.محرومیت افراد علاوه بر شخص محروم ، بازتاب ناهنجاریهایی در حوزه های مختلف اجتماعی،سیاسی، اقتصادی و فرهنگی می باشد.اسلام با توجه به ویژگی و ساختارهای منحصر به فرد خود ، تمام برنامه ها و روابط را در یک تقسیم بندی کلی به فردی، بین فردی و روابط فرد با جامعه بصورت یکپارچه بیان و برنامه خود را اجرا می نماید. این مقاله با توجه به ویژگی خاص اسلام سعی در ترسیم مبانی نظری و ارائه الگوی رفتار حمایتگرانه در چارچوب گفتمان اسلامی است .متن حاضر در حد توان کوشیده با بیان اصول اسلامی چون جانشینی، عمران و آبادانی و عدالت با بهره گیری از دستورهای اخلاقی به تبیین راهبردهای مورد نیاز دراین موضوع بپردازد .