دکتر محمود باقری
1390/01/01
نویسنده: دکتر محمود باقری
خصوصی سازی و اقبال به نظام بازار یک انتخاب اجتماعی و تغییر در جهت گیری اقتصادی به نفع مالکیت خصوصی در تقابل با مالکیت عمومی و دولتی است به طوری که در مسیر چنین انتخابی چرخش ایدوئولوژیکی در مبانی فکری هر جامعه نیز مشهود است. چنین چرخشی مربوط به دیدگاه های مکتبی در خصوص رابطه فرد با اجتماع است که نقش و کارکرد دولت را در بر میگیرد. به هر حال، خصوصی سازی فرایندی چند جانبه استو باید در آن اصول اقتصادی ، حقوقی و اجتماعی به طور همزمان لحاظ شود. به سبب تنوع و تفاوت هایی که در کشور های مختلف وجود دارد، برنامه خصوصی سازی برای همه کشور ها ماهیتی یکسان ندارد و هریک راهبرد های متفاوت و گوناگونی در این خصوص در پیش گرفته اند. در کشور های توسعه یافته بسیاری از صنایع ابتدا خصوصی بوده اند ولی سپس ملی شده انددر حالی که در کشور های در حال توسعه به دلیل ضعف نظام اقتصاد بازار، بسیاری از صنایع بزرگ را از ابتدا دولت ایجاد کرده است. بنابراین خصوصی سازی این صنایع در جوامعی که تجربه مالکیت خصوصی واحد های بزرگ اقتصادی و سابقه طولانی روابط حقوقی خصوصی را در مقیاس بزرگ ، گسترده و متنوع ندارند باید با احتیاط بیشتری صورت گیرد.