علی تولائی ، رامین پور سعید ، اعظم ابراهیمی
1393/09/21
علی تولائی
رامین پور سعید
اعظم ابراهیمی
چکیده
در عقد نکاح، مرد مکلف است تا مالی را تحت عنوان مهریه به زن تملیک کند، یا آن را به مثابه یک تعهد مالی بر عهده گیرد. از نظر فقهی، دلیل متقنی بر اینکه مهر لزوما باید از دارایی زوج باشد وجود ندارد. بنابراین، ش خص ثالث غیر از زوج می تواند، مال خود را به عنوان مهریه قرار دهد، یا به پرداخت مهریه متعهد گردد. این تعهد ممكن است در قالب شرط در عقد نکاح متبلور شود. از منظر فقه و حقوق مدنی، چنین شرطی صحیح است و آثار و احکام شروط صحیح بر آن مترتب است. شرط مذکور می تواند در قالب شرط بنایی، ابتدایی و شرط به فعل شخص ثالث، ضمن عقد نکاح ظهور پیدا کند.
کلیدواژه ها: مهریه، تعهد تالت، شرط ابتدایی، شرط بنایی، شرط به فعل شخص ثالث.