کاتوزیان، ناصر ، 1382 ، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی ، نشر میزان
حسین حسنی ساطحی
1398/08/14
نویسنده : حسین حسنی ساطحی
چکیده :
اين پژوهش قصد دارد اذن ولي در نکاح از ديدگاه فقهاي اماميه و حقوق ايران بررسي کرده و با کنکاش در مفاهيم الفاظي مانند اذن ، اجازه ، باکره ولي و ولايت اين مسئله را به تفضيل مورد بحث قرار دهد. شايد ازدواج دختر بالغه باکره با اذن پدر يا جدپدري باعث گردد افرادي گمان کنند؛ اسلام دختر بالغه باکره را محجور شمرده و او را نيازمند به اذن ولي ميداند ليکن چنين نميباشد و هدف از اذن اين است که از علم و تجربه پدر و جدپدري استفاده نمايد تا در آينده زندگي موفقي داشته باشد. در قانون مدني، ماده 1043 ازدواج دختر بالغ را موقوف به اذن ولي ميداند که البته تغييراتي در اين ماده قانوني نسبت به ماده قانوني سابق انجام شده است. موضوع اين پژوهش، از ديدگاه فقهي به طور مختصر بررسي شد و اقوال فقها در سه دسته کلي بيان گرديده است. 1_نظر استقلال دختر بالغ در ازدواج 2_نظريه استمرار ولايت پدر يا جدپدري دختر بالغ در ازدواج 3_نظريه تشريک.
ادله هر کدام از اين نظرات اعم از کتاب، سنت، اجماع و عقل مورد بررسي قرار گرفته و نظريه سوم به لحاظ برتري آن بر دو نظر ديگر، ترجيح داده شده.