عقود امانی غیر مضمونه و مضمونه

نویسندگان: میثم اکبری دهنو، هانی حاجیان و محمدباقر پارساپور

چکیده:

در یک تقسیم بندی، می توان عقود را به عقود اصلی مضمونه و عقود اصائی غیر مضمونه تقسیم کرد. در تألیفات فقهی، دربارة عقود‌ امانی غیر مضمونه بررسی هایی انجام گرفته است، اما درباره شق دیگر این تقسیمندی یعنی عقود امائی مضمونه صحبت چندانی به میان نیامده است. طبق نظر غالب فقها، اکثر عقود الماني مضمونه به استثنا موارد تصریح شده مانند عاريه مضمونه باطل است و بنابراین خود را از پرداختن به ماهیت و آثار آن بی نیاز می داشتند قاتلین به بطلان در بیان دلایل خود به دلایلی مانند مخالفت با مقتضای ذات عقده مخالفت با شرع و سنت استناد کرده اند که می توان دلایل قاتلین به بطلان را مخدوش کرد. در این مقاله این دلایل نقد می شود و با به کار گیری اصل صحت، قائل یا الماتی مضمونه در اکثر عقود امانی خواهیم مقاله همچنین آثار این عقود مورد بررسی قرار می گیرد.