اردبیلی،محمد علی، حقوق جزای عمومی، جلد سوم، نشرمیزان،چاپ دوم، پاییز۱۳۹۳
مهدی محمد زاده
1395/01/10
نویسنده : مهدی محمدزاده
چکیده :
اصل فردی کردن مجازاتها یکی از مهمترین اصولی که در حقوق جزای کشورهای مختلف جهان مورد قبول واقع شده است وبا توجه به این که افراد انسانی دارای شخصیت های گوناگونی هستند قاضی کیفری موظف است با استفاده از اختیاری که برای او در نظر گرفته شده است به منظور تامین هرچه بهتر اهداف مجازات، با در نظر گرفتن خصوصیات وویژگی های خانوادگی،فرهنگی،اجتماعی و…متهم مجازاتی متناسب باوضعیت وی مورد حکم قرار دهد. عدالت نیز اقتضا می کندکه قاضی به هنگام صدور حکم محکومیت ومجازات علاوه بر جرم ارتکابی ونحوه انجام ان به شخص مجرم وشرایط وی نیز توجه کند. وجود بنیاد هایی همچون کیفیات مخففه،صرف نظر از برخی مشکلات ان می تواند به عنوان ابزاری دقیق وکارساز جهت صدور احکام عادلانه ای باشد که عدالت اقتضای ان را دارد.موضوع تخفیف مجازات ازجمله موضوعاتیست که در دوره های مختلف روند متفاوتی را به خود دیده است.در قوانین کیفری ما،اعم از قوانینی که قبل ویا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وضع شده اند،مقرراتی راجع به تخفیف مجازات دیده می شود. اگرچه تخفیف کیفر در قوانین قبلی نیز وجود داشته است اماباتوجه به این که در قانون جدید ،به تخفیف کیفر،هم توجه بیشتری نشان داده شده وهم دارای ضوابط مشخص تر وروشن تری گردیده است برآن شدم که موضوع تخفیف کیفر را با هدف شناسایی بهتر این نهاد مهم ومقایسه آن با قوانین قبلی مورد تحلیل وبررسی قرار دهم که امید است مورد استفاده دانشجویان محترم حقوق،اساتید بزرگوار وهمه کسانی که با این موضوع سروکار دارند قرار گیرد.