نقش توبه در حدود و تعزیرات

نویسندگان: محمد هادی صادقی

چکیده:
قانون مجازات اسلامی 1392 در یک رویکرد تحسین برانگیز و در تبعیت از منابع شرعی، تأسیس توبه را به عنوان یکی از قواعد حقوقی جزای عمومی مطرح کرده است. لکن در مواردی مقررات آن فاقد هم‌خوانی و انطباق لازم با موازین شرعی و ااصول حقوقی است. نوآوری قانونگذار در تفکیک جرائم تعزیری به اعتبار درجات شدت و ضعف مجازات و پذیرش تأثیر توبه تنها در جرائم خفیف نیز فاقد مبانی موجه و موجب بهم‌ریختگی موازین حقوقی بوده و مخالف ضوابط شرعی است. این مقاله پس از بررسی موقعیت نهاد توبه در قانون مجازات اسلامی و مقررات مربوط به آن، وجوه مغایر با مبانی و موازین حاکم بر این نهاد را یادآور شده بر این دریافت تأکید می‌کند که رفع ایرادات بسیاری که از جنبه های مختلف متوجه مقررات قانونی حاکم بر توبه در تعزیرات است تنها با معطوف کردن محدودیت‌های پذیرش توبه به آن دسته از جرائم تعزیری که در منابع شرعی فاقد سابقه است (مجازات های بازدارنده) و با قید انصراف این مقررات از تعزیرات شرعی ممکن می‌گردد.

واژگان کلیدی: توبه ، حد ، تعزیرات شرعی ، مجازاتهای بازدارنده، سقوط مجازات.