حسن بادینی - رضا خودکار - پرویز رحمتی
1394/11/24
نویسندگان: حسن بادینی - رضا خودکار - پرویز رحمتی
چکیده:
یکی از مهم ترین دغدغه های حقوقدانان، تعیین بمنا برای شخص مسئول است. اندیشمندان حقوقی با توجه به اهداف مد نظرشان مبانی مختلفی در این خصوص ارائه دادهاند. به نظر می رسد در حقوق ایران مبنای اصلی مسئولیت «قاعده تقصیر» باشد. این قاعده در حوادث یک جانبه و دوجانبه کارایی دارد، اما باید توجه داشت در مواردی که سطوح مختلف فعالیت در وارد شدن خسارت موثر باشد، این قاعده کارایی ندارد. از آنجا که قانون گذار به کارایی نداشتن «قاعده تقصیر» در سطوح مختلف فعالیت توجه نداشته، در موارد بسیاری اعمال این قاعده با موفقیت روبرو نبوده است. پیشنهاد میشود در این موارد، از جمله تولید کالاهای خطرناک، «مسئولیت محض» حاکم باشد.
واژگان کلیدی: قاعده تقصیر، کارایی، نظریه اقتصادی استاندارد تولید.