تعهد بایع در مقابل خریدار در خصوص ادعای نقض حقوق مالکیت فکری شخص ثالث

نویسندگان: محمد طباطبائی‌نژاد - مریم فارسی - معصومه ناظری فینی

چکیده:
بیع، انتقال مبیع با تمامی حقوق فرضی و عینی و قانونی به آن است؛ به صورتی که خریدار قادر بر کلیه تصرفات حقوقی بر مبیع باشد. هر نقصی در مالکیت فروشنده مانند تعلق حق انتفاع، ارتفاق یا حق رهن ثالث، مالکیت مطلق خریدار و حقوق وی را خدشه‌دار می سازد. یک دسته از این حقوق که در نتیجه تحولات اجتماعی، قانون آن را شناسایی و حمایت کرده، حقوق مالکیت فکری ثالث نسبت به مال موضوع معامله است که ممکن است مالکیت و تصرف قانونی خریدار را با مشکل روبرو سازد. با وجود ذکر در قوانین حاضر، به خصوص ماده 42 کنوانسیون وین راجع به بیع بین‌المللی کالا و همچنین قیاس ادعای مالکیت فکری ثالث با دیگر حقوق احتمالی وی، تلاش شده است تا قواعد مشابهی بر این مسئله حاکم گردد؛ اما مالهیت خاص حقوق مالکیت فکری باعث شده است تا تفاوت هایی در این زمینه به وجود آید که طرفین معامله را بر آن می دارد که نقص در قانون را از طریق شروط قراردادی «جبران خسارت خریدار در نتیجه ادعای حقوق مالکیت فکری ثالث» برطرف کند. در این مقاله با روشی تحلیلی-تطبیقی تلاش می شود تا ضمانت اجرای ادعای احتمالی ثالث در خصوص حقوق مالکیت فکری به ویژه از طریق درج شرط جبران خسارت، بررسی شود. در پایان به این نتیجه خواهیم رسید که با توجه به تفاوت نظام های حقوقی در خصوص حقوق مالکیت فکری، درج تفصیلی شروط جبران خسارت در این خصوص به عنوان یک مکانیسم توافقی در بیع بین‌المللی کالا ضرورت دارد.

واژگان کلیدی: حقوق مالکیت فکری، بیع، خریدار، جبران خسارت، تضمین.