وضعیت مستحدثات پس از انقضای مدت اجاره در حقوق ایران و مصر

سید محمد صادق طباطبایی ، سید حسین اسعدی

چکیده

در عقد اجاره گاه مستأجر با اجازه موجر اقدام به احداث بنا و ياغرس اشجار مینماید. همچنین ممکن است تصرفات مستأجر به نحو غیر مجاز صورت گیرد. در این گونه موارد پس از انقضای مدت عقد، حقوق مستأجر با حقوق موجر تزاحم پیدا می کند. اقدامات مجاز مستأجر با حمایت قانون گذار همراه است منتها تصرفات غیر مجاز وی مورد حمایت قانون گذار نیست. قاعده تسلیط به نفع مالک زمین، قلع زرع را ایجاب می نماید مگر اینکه اراده متعاملين با توجه به عرف محل، بر ابقای آن در قبال دریافت اجرت المثل زمین مبتنی باشد. مطالعه حقوق مصر نشان می دهد که قانون گذار این کشور نیز بین تصرفات مجاز و غیر مجاز قائل به تفکیک شده است منتها، حمایت بیشتری از مستأجر می نماید و تمایل زیادی به بقای مستحدثات دارد؛ البته، برخلاف حقوق ایران، نه تنها اجاره را عقد تملیکی نمی داند بلکه، نسبت به اقداماتی که عامل با حسن نیت انجام داده، توجه خاص و ویژه ای دارد.

کلید واژگان: اجاره، مستحدثات، قلع زرع، حسن نیت، حقوق مصر