غلام نبی فیضی چکاب - نعیم نور بخش - جاوید لکناهور
1395/06/27
نویسندگان: غلام نبی فیضی چکاب ، نعیم نوربخش و جاوید لکناهور
چکیده:
قراردادهای «حقالامتیازی کلیکرپ» شاخهای از قراردادهای الکترونیک است که در طول دو دهۀ گذشته، نسبت به داشتن شرط «رضا» بهعنوان یکی از عناصر تشکیلدهندۀ عقود مورد اختلاف بودهاند. ارائۀ بستهای از شروط ازپیشتعیینشده به همۀ مخاطبان و عدم امکان مذاکره فیمابین طرفین برای اصلاح این شروط موجب شده است صاحبنظران، شکل الحاقیداشتن این عقود و ابهام در اظهار «رضا» از سوی مخاطبان را دلیلی بر بیاعتباری آنها بدانند. لیکن از بررسی رویهقضایی و تقنینی کشورهای پیشرو در مبادلات الکترونیک و یافتن تدابیر پیشبینیشده در قانون تجارت الکترونیک ایران در بستر حقوق تعهدات سنتی، معیارهایی حاصل میشود که میتوان با وحدت ملاک، در نظام حقوقی ایران نیز مبنایی برای کشف «رضایت» طرف قرارداد و اعتبار این عقود یافت. در این راستا توجه به مقررات حمایت از مصرفکننده در قانون تجارت الکترونیک، مبنی بر ارائۀ روشن و صریح شروط قراردادی به طریقی که موجب اطلاع کافی مخاطب و مانع از جهل یا فریب وی شود، معیاری برای حصول اطمینان از رضایت کاربران به شروط ذکرشده در قراردادهای «کلیکرپ» به دست میدهد.