پژوهشی تطبیقی در باب مبنای مسئولیت مدنی ورزشکاران (در مقابل یکدیگر)

همایون رضایی نژاد ، امیر حسین رضایی نژاد 

چکیده

شناسایی مسئول آسیب ها در یک حادثه ورزشی با دشواری های متعددی روبرو است که می توان آنها را ناشی از شناسایی نشدن مبنای مسئولیت ورزشکاران در خصوص این حوادث دانست. برای یافتن این مبنا نخست باید قلمرو موضوعی (تعریف حادثه ورزشی) و مفهومی تقصير (قواعد حاکم بر آن را بشناسیم و سپس بیان ویژگی های یک فعالیت ورزشی ضروری خواهد بود. این ویژگی ها که به طور کلی می توان آنها را در دو عنوان «دکترین خطرهای ذاتی» و «دکترین (نظریه) پذیرش خطره خلاصه کرد، بیشترین نقش را در شناسایی مبنای مسئولیت در حوادث ورزشی دارد. نگارندگان با بررسی و تحلیل آرای دادگاه های بیگانه و حقوق موضوعه ایران، بر این باورند که مبنای مسئولیت مدنی ورزشکاران در مقابل یکدیگر در حقوق خارجی مبتنی بر تقصير است و نقض قواعد بازی به خودی خود به منزله تقصیر نیست. در حقوق ایران، مسئولیت مدنی ورزشکاران در مقابل یکدیگر مبتنی بر نظریه قابلیت استناد

است.

واژگان کلیدی

دکترین پذیرش مبنای مسئولیت

خطر، دکترین خطرهای ذاتی، قلمرو مفهومی تقصير، قلمرو موضوعی تقصير،