وثيقه حکمي

نویسنده: عباس میرشکاری

چکیده:

طلبکار، علي الاصول، تنها يک حق ديني ساده بر شخص بدهکار دارد. اين حق، هيچ گونه امتيازي به طلبکار نسبت به اموال بدهکار نمي دهد. براي همين، بدهکار آزاد است تا هر گونه که بخواهد در اموالش تصرف کند بدون آنکه طلبکار بتواند مانع او شود. همچنين، طلبکاران بدهکار در برابر دارايي وي، با يکديگر برابر بوده و هيچ يک بر ديگري ترجيح ندارند. با اين حال، گاه به حکم قانون گذار مال معيني از اموال بدهکار در وثيقه طلب طلبکار قرار مي گيرد. مبناي اين حکم به حمايت قانون گذار از طلبکار بر مي گردد. در نتيجه اين نوع از وثيقه، طلبکار بر آن مال معين، حق تعقيب يافته و نيز، در استيفاي طلب خود از محل آن مال، بر ديگر طلبکاران ترجيح و تقدم مي يابد. از اين نوع از وثيقه که شباهت هاي بسياري با وثيقه قراردادي دارد، مي توان با عنوان وثيقه حکمي ياد کرد.