قانون گذار در بند الف و ت ماده ۱۵۸ ق.م.ا اجازه قانون را هم مانند حکم قانون سبب اباحه ی عمل شناخته و آثاری مشابه بر آن مترتب دانسته است.بند الف ماده ۱۵۸ ق.م.ا در این مورد چنین مقرر داشته است:«در صورتی که ارتکاب رفتار به حکم یا اجازه قانون باشد.»
بند ت ماده ۱۵۸ ق.م.ا قدامات والدین و اولیای قانونی و سرپرستان صغار و مجانین که به منظور تادیب یا حفاظت آنها انجام می شود، مشروط بر اینکه اقدامات مذکور در حد متعارف و حدود شرعی تادیب و محافظت باشد.این اجازه از عرف منشأ گرفته شده است.
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .