طبق ماده ۴۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری «هرگاه رأی دیوان عالی كشور مبنی بر تجویز اعاده دادرسی باشد یا طبق ماده(۴۷۷) اعاده دادرسی پذیرفته شده باشد اجرای حكم تا صدور حكم مجدد به تعویق می افتد و چنانچه از متهم تأمین اخذ نشده و یا تأمین منتفی شده باشد یا متناسب نباشد، دادگاهی كه پس از تجویز اعاده دادرسی به موضوع رسیدگی می كند، تأمین لازم را اخذ می نماید.»
تبصره: در صورتی كه مجازات مندرج در حكم، از نوع مجازات سالب حیات یا سایر مجازاتهای بدنی یا قلع و قمع بنا باشد، شعبه دیوانعالی كشور با وصول تقاضای اعاده دادرسی قبل از اتخاذ تصمیم درباره تقاضا، دستور توقف اجرای حكم را میدهد.
به منظور جلوگیری از طرح درخواست های واهی با هدف متوقف ساختن یا به تاخیر انداختن اجرای احکام قطعی، اصولا صرف درخواست اعاده دادرسی موجب توقف یا به تاخیر انداختن اجرای حکم مورد درخواست نیست. با توجه به شدت و اهمیت مجازات های سالب حیات( اعدام، قصاص نفس و رجم) و سایر مجازات های بدنی( شلاق، قطع یا قصاص عضو) قانونگذار بنابر احتیاط به اصل فوق استثنا وارد و مقرر نموده است که در این موارد شعبه دیوان عالی به محض وصول تقاضای اعاده دادرسی دستور توقف اجرای حکم را صادر می نماید.
در سایر مجازات ها یعنی مجازات های غیربدنی نظیر زندان و جرای نقدی اصل بر این است که اجرای حکم قطعی پس از تجویز اعاده دادرسی( توسط دیوان یا رئیس قوه قضاییه حسب مورد) به تعویق می افتد و دلیل آن نیز احتمال نقض حکم در رسیدگی بعدی است.
(خالقی، علی، نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری، چاپ دوم، ص ۴۸۶-۴۸۳،مهر ۱۳۹۳)
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .