دستور موقت

1 – هرگاه جهتی که موجب دستور موقت شده است مرتفع شود دادگاه صادر کنندۀ دستور موقت آن را لغو می‌نماید و اگر اصل دعوا در دادگاه مطرح باشد دادگاه رسیدگی کننده، دستور را لغو خواهد نمود. (ماده 322 ق.آ.د.م)به طور مثال: مالک زمینی در مجاورت ساختمانی به صورت غیر اصولی اقدام به عملیات حفاری می‌نماید و به درخواست مالک آن ساختمان، دادگاه قرار دستور موقت مبنی بر توقف عملیات حفاری صادر کرده است. چنانچه در عین حال ساختمان ویران شود بقای دستور موقت بی اثر بوده و به درخواست مالک زمین، الغا می‌شود و عملیات حفاری می‌توان ادامه یابد.

2 – خوانده برای جبران خسارت تامین بدهد که متناسب با موضوع دستور موقت باشد، دادگاه در این مرحله با در نظر گرفتن مصلحت از دستور موقت رفع اثر خواهد کرد.

3- اقامه نکردن اصل دعوا در مهلت مقرر موجب رفع دستور موقت می‌شود. اگر دستور موقت قبل از طرح دعوی اصلی درخواست شود خواهان باید ظرف بیست روز از تاریخ صدور دستور موقت دعوای اصلی را در دادگاه صالح اقامه نماید، چنانچه اقدام به طرح دعوی ننماید دادگاه صادر کننده به درخواست طرف، از آن رفع اثر می‌کند.

4- شکست ذی نفع در دعوا5- استرداد دادخواست یا دعوا یا انصراف کلی از دعوا موجب رفع و لغو قرار دستور موقت خواهد شد.