قولنامه

طبق نظر اکثریت حقوقدانان، قولنامه یک قرارداد مستقل و دوطرفه می باشد و فقط یک وعده بیع ساده و صرف نیست که تعهد الزامی را ایجاد نکند . بنابراین قولنامه یک عقد مسلمی است که در آن تعهدی واقع شده و نباید آن را وعده شمرد زیرا در یک قولنامه توافق کاملی انجام گرفته و تمام ارکان  یک عقد یا قرارداد را دارا می باشد ، حال آن که وعدۀ بیع در واقع یک توافق است برای توافق اصی بعدی، که الزام آور نخواهد بود. و اگر ما بیندیشیم که مردم عادی دور هم می نشینند که فقط با هم وعده ای برای انجام بیع داشته باشند که این وعده اصلاًٌ الزامی برای طرفین ایجاد نکند آیا عملی عبث و بیهوده نیست؟ و از طرفی اگر الزام آور نیست چرا مبلغی به عنوان وجه التزام و پرداخت خسارت تعیین می کنند. بنابراین قولنامه یک قرارداد مستقل و الزام آور است که تعهدی الزام آور برای طرفین ایجاد می کند تا به موجب آن بتواند حق خود را از دیگری استیفاء نماید.