عقد عاریه

ید مستعیر(عاریه گیرنده) مانند امین در عقد ودیعه امانی است.در ۲ مورد ید مستعیر از بدو انعقاد عاریه توسط مستعیر، ضمانی محسوب می شود:

۱-در صورتی که شرط ضمان شده باشد.شرط ضمان مستعیر را ماده ۶۴۳ قانون مدنی به صراحت پذیرفته است و مقرر می دارد اگر بر مستعیر شرط ضمان منقصت ناشی از صرف استعمال نیز شده باشد ضامن این منقصت خواهد بود.(این مورد اصطلاحا عاریه مضمونه نامیده می شود.عاریه مضمونه، عاریه ای است که در آن مستعیر در هر صورت ضامن مال عاریه است)

۲-در عاریه طلا و نقره اعم از مسکوک و غیرمسکوک:مستند این مورد ماده ۶۴۴ قانون مدنی است که بیان می کند در عاریه طلا و نقره اعم از مسکوک و غیرمسکوک مستعیر ضامن است هرچند شرط ضمان نشده باشد و تفریط یا تعدی هم نکرده باشد. .(این مورد اصطلاحا عاریه مضمونه نامیده می شود.عاریه مضمونه، عاریه ای است که در آن مستعیر در هر صورت ضامن مال عاریه است)بعداز تعدی یا تفریط ید امانی مستعیر(عاریه گیرنده)به ید ضمانی تبدیل می شود.تبدیل شدن ید امانی به ید ضمانی باعث انفساخ عقد عاریه نمی شود.بعداز ترک تقصیر دوباره وصف امانت به ید مستعیر اعاده می شود.در مدت تقصیر مستعیر مسئول کلیه خسارات حتی آنچه که از قوه قاهره ناشی می شود خواهد بود.