عقد عاریه

عقد ودیعه جهت سپردن مال به غیر برای نگهداری منعقد می شود، در حالیکه در عاریه گرچه مال به غیر سپرده می شود و او باید آن را نگهداری کند به عنوان امین، مستعیر(عاریه گیرنده) اجازه در انتفاع هم دارد.در حالیکه در ودیعه تنها تکلیف نگهداری به عهده مستودع(ودیعه گیرنده) است.این فرق اصلی تفاوتهای فرعی دیگری را بین این دو عقد سبب شده است.از جمله اینکه برای صحت ودیعه شرط نیست که مال مورد نظر از اموال مصرف نشدنی باشد.در حالیکه مطابق ماده ۶۳۷ مال مورد عاریه باید از اموالی باشد که استفاده از آن با بقای عین ممکن باشد.