این تقسیم بندی مبتنی است بر زمان پرداخت ثمن.اگر برای پرداخت ثمن موعدی معین شده باشد، بیع را نسیه گویند در غیر این صورت نقد است.
مطابق ماده 344 قانون مدنی در صورتیکه در بیع برای پرداخت ثمن وعده معین شده باشد، ثمن حال و بیع نقد است مگر اینکه مطابق عرف و عادت محل وجود موعدی برای پرداخت ثمن معهود باشد.
در بیع نسیه اجل نباید مجهول باشد.در غیر اینصورت عقد و شرط هر دو باطل هستند.زیرا تعیین وعده نامعلوم برای پرداخت ثمن به منزله درج شرطی در عقد است که جهل به آن موجب جهل به عوضین می شود
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .