عقد وکالت

به موجب ماده 672 قانون مدنی، وکیل در امری نمی تواند برای آن امر به دیگری وکالت دهد مگر آنکه صریحا یا به دلالت قراین وکیل در توکیل باشد.براساس حکم فوق اولا موکل می تواند به طور صریح به وکیل حق توکیل دهد.ثانیا علاوه بر توافق صریح طرفین، وکالت در توکیل ممکن است از قراین استنباط گردد.

در توکیل وکالت توجه به نکات زیر ضروری است:

اولا امری که وکیل انجام آن را به دیگری توکیل می کند باید در حدود اختیارات او باشد به طور صریح یا براساس حکم تکمیلی قانون یا به حکم عرف

به عنوان مثال چون به موجب ماده 671 حتی در صورت عدم توافق طرفین وکالت در امری، وکالت در لوازم و مقدمات آن است.اگر موکل به وکیل اختیار توکیل داده باشد، وکیل می تواند اختیار خود در باب انجام لوازم و مقدمات را به غیر تودیع کند.

ثانیا دلالت قراین بر حق توکیل از جانب وکیل باید قطعی و روشن باشد.