عقد وکالت

انحلال عقد وکالت در اثر جنون یکی از طرفین نیز (مستفاد از ماده ۹۵۴همچون فوت یکی از طرفین) اختصاص به وکالت ندارد. البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در ماده ۹۵۴ کلمه جنون قید نشده اما با توجه به نحوه بیان این ماده محقق می گردد که کلمه «و جنون» پس از کلمه موت بوده و هنگام  استنساخ قانون مدنی از نسخه اصلی از قلم افتاده باشد. وگرنه با عدم اشاره به جنون در صدر ماده، اشاره به سفه در انتهای آن بی تناسب به نظر میرسد. 

پس می توان ماده۹۵۴ را به این صورت بیان داشت: «کلیه ی عقود جایزه به موت(وجنون) احد طرفین منفسخ می شود و همچنین به سفه در مواردی که رشد معتبر است»

جنون خواه مستمر باشد یا ادواری ولو  برای چند دقیقه، موجب ارتفاع وکالت می شود. در مورد جنون موکل، وی اهلیت استیفاء را از دست می دهد و چون بقای وکالت مستلزم استدامه اذن وی ( موکل) در تصرف  است، از آنجاکه وی نمی تواند در اموال خود تصرفی بنماید، بنابراین نایب وی (وکیل)  نیز نمی تواند با عنوان نمایندگی تصرفی نماید. همچنین در مورد جنون وکیل، از آنجاییکه وی نمی تواند در اموال خود تصرفی نماید به طریق اولی نمی تواند در اموال دیگری که مستلزم رعایت صلاح و صرفه اوست، تصرفی کند.  البته قانون مدنی در انحلال وکالت به جنون، پیروی از فقه امامیه کرده، پس به محض پیدایش جنون عقد وکالت منفسخ می شود.(ماده 678 قانون مدنی)