به موجب ماده ۱۵۸ ق. آ.د.م «دعوای تصرف عدوانی عبارتست از ادّعای متصرف سابق مبنی بر اینکه دیگری بدون رضایت او مال غیر منقول را از تصّرف وی خارج کرده و اعاده ی تصّرف خود را نسبت به آن مال درخواست می نماید». پس در دعوای تصرف عدوانی، خواهان ( مدّعی) برای اثبات دعوای خود، فقط باید به تصرفات قبلی خود استناد کند و به حق مالکیت خود نسبت به ملک که ممکن است داشته باشد یا نداشته باشد متمسک نمی شود از سوی دیگر باید اثبات کند که تصرّفات فعلی خوانده عدوانی بوده است یعنی به زور از او گرفته شده است. حال این رفع تصرف عدوانی ممکن است نسبت به کل ملک غیر منقول باشد یا جزئی از آن.
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .