لغو حضانت فرزند

طبق ماده 1172 قانون مدنی، هیچ یک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است، از نگهداری او امتناع (خودداری) کنند. در صورت امتناع یکی از ابوین(پدر و مادر) ، حاکم باید به تقاضای دیگری یا به تقاضای قیم یا یکی از نزدیکان و یا به تقاضای مدعی العموم(دادستان) ، نگهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت بر عهده اوست، الزام کند و در صورتی که الزام ممکن یا موثر نباشد، حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد، به خرج مادر تامین کند. (ماده 1172 قانون مدنی)
 در صورت فوت پدر و امتناع مادر از حضانت طفل، حضانت با خرج مادر به عهده کسی است که دادگاه معین می‌کند. (بیات، فرهاد، شرح جامع قانون مدنی، ص 709)
 تکلیف به پرداختن هزینه نگهداری، مشروط بر آن است که کودک از نظر مالی بدان محتاج باشد. هزینه نگهداری و تربیت طفل از جنس نفقه اقارب(نزدیکان) و البته کمی گسترده‌تر است. به همین دلیل طفلی که توانایی کارکردن دارد ولی کار کردن او مانع تحصیل او می‌شود، می‌تواند نفقه دریافت کند. (کاتوزیان، ناصر، حقوق خانوده، شماره 391 و 392)