همان طور که از نام این نوع طلاق معلوم است تمامی مسائل فی مابین زوجین در این نوع طلاق قابل مذاکره است، حضانت فرزند پسر یا دختر تا هفت سالگی با مادر و بعد از آن طبق قانون با پدر است اما این مانع از این نمی شود که زوجین خلاف این را توافق کنند. ممکن است زوجین توافق کنند که نگه داری دائم با یکی از آن ها باشد یا اینکه مثلا علی رغم اینکه فرزند کمتر از 7 سال است ولی حضانت با پدر باشد و امثال آن، در این موارد باید توجه داشت که هر گاه دادگاه تشخیص دهد که توافقات راجع به حضانت و نگهداری طفل برخلاف مصلحت او است، می تواند در مورد واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین ناظر (نظارت کننده ) با پیش بینی حدود نظارت یا رعایت مصلحت طفل بر خلاف توافق زوجین عمل کند. (ماده 41 قانون حمایت از خانواده)
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .