در صورت صدورحکم به تهیه مسکن جداگانه، زوج از ناحیه دادگاه ملزم به تهیه مسکن می شود و چنانچه مرد مسکنی تهیه نکند و دادگاه هم نتواند او را مجبور به انجام تکالیف خود کند، زن می تواند دادخواست حقوقی مطالبه نفقه یا شکایت کیفری ترک انفاق کند یا به دلیل استنکاف از دادن نفقه تقاضای طلاق کند. زیرا همانطور که گفته شد مسکن بخشی از نفقه ی زن محسوب می شود. در خصوص استنکاف از دادن نفقه ماده ی 1129 قانون مدنی مقرر می دارد: « در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجرای حکم محکمه و الزام او به دادن نفقه زن می تواند برای طلاق به حاکم رجوع کند و حاکم شوهر او را اجبار به طلاق می نماید همچنین است در صورت عجز شوهر از دادن نفقه.» بنابراین در صورتی که دادگاه حکم انفاق به سود زن صادر کند و با وجود صدور اجرائیه علیه شوهر حکم اجرا نشود، زن می تواند از دادگاه تقاضای حکم طلاق کند و دادگاه شوهر را اجبار به طلاق خواهد کرد و اگر شوهر حکم دادگاه را اجرا نکند و زن را طلاق ندهد، قاضی یا نماینده او به جای مستنکف اقدام به طلاق و امضای سند آن خواهد کرد. (مختصر حقوق خانواده، دکتر سید حسین صفایی و دکتر اسدالله امامی، ص 228) از طرفی دیگر عدم تهیه منزل قابل سکونت مستقل نیز می تواند یکی از مصادیق عسر و حرج باشد و به زن امکان تقاضای طلاق را بدهد.
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .