سرقت مستوجب حد

الف) راههای اثبات سرقت حدی براساس قانون مجازات اسلامی عبارتند از:

۱. شهادت دو مرد عادل (ماده ۱۹۹ قانون مجازات اسلامی) یعنی دو مرد عادل که سرقت را شاهد بودند به آنچه دیده اند شهادت دهند.

۲. دو مرتبه اقرار ( بند ب ماده 172 قانون مجازات اسلامی) اقرار عبارت از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود است.(ماده 162 قانون مجازات اسلامی) در اینجا اگر خود شخص 2 بار اقرار نماید که مرتکب سرقت حدی شده است جرم او اثبات می شود.

یک بار اقرار به سرقت موجب تکلیف وی به رد مال به صاحبش و محکومیت مرتکب به سرقت مستوجب تعزیر می شود.(دکتر میر محمد صادقی-کتاب جرایم علیه اموال و مالکیت-ص۲۸۱)

۳. علم قاضی (ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی) علم قاضی عبارتست از: یقینی که قاضی از مستندات و دلایلی که پیش رو دارد نسبت به امری حاصل می کند. براساس تبصره ماده 211 قانون مجازات اسلامی
( مواردی از قبیل نظریه کارشناس، معاینه محل، تحقیقات محلی، اظهارات مطلع، گزارش ضابطان و سایر قرائن و امارات که نوعاً علم آور باشند می تواند مستند علم قاضی قرار گیرد)پس اگر قاضی با استناد به امارات یقین حاصل کند که سرقت حدی اتفاق افتاده می تواند حکم به مجازات دهد.

ب) مجازات سرقت حدی (حد سرقت): حد سرقت با توجه به ماده 278 قانون مجازات اسلامی به شرح زیر است: در مرتبه اول: قطع 4 انگشت راست سارق از انتها به نحو که انگشت شصت و کف دست باقی بماند. در مرتبه دوم: قطع پای چپ سارق از پایین برآمدگی به نحوی که نصف قدم و مقداری از محل مسح باقی بماند. امکان قطع عضو با بی حس کردن مجرم و پیوند عضو در اجرای قطع عضو حدی وجود دارد. در مرتبه سوم: حبس ابد اگر سارق حین حبس حدی توبه کند ومقام رهبری آزادی او را مصلحت بداند با عفو ایشان از حبس آزاد می شود. همچنین مقام رهبری می توان مجازات او را به مجازات تعزیری تبدیل کند.  مرتبه چهارم : اعدام هر چند سرقت در زندان باشد.(جزا اختصاصی، شادی عظیم زاده، صفحه 97)