بر اساس قسمت اخیر ماده 98 قانون آیین دادرسی مدنی هرگونه افزایش خواسته و تغییر نحوه دعوی اصولاً ممنوع است. مگر در صورتی که شرایط قانونی زیر وجود داشته باشد :
خواسته ای که اضافه می شود می بایست با دعوای اصلی مرتبط باشد. یعنی خواهان نمی تواند موضوعی بی ارتباط با دعوای اصلی را به عنوان افزایش خواسته در جریان دادرسی وارد نماید. برای مثال در موردی که خواسته دعوای اصلی خلع ید است، خواهان نمی تواند خواسته مطالبه وجه چک را به دادخواست اصلی اضافه نماید. چنانچه خواهان بخواهد خواسته مطالبه اجرت المثل استفاده از قابلیت سکونت ملک را بر علیه خوانده دعوای خلع ید اضافه نماید، منع قانونی وجود ندارد.
خواسته ای که اضافه می شود با خواسته اصلی منشاء واحدی داشته باشد. در صورتی که منشاء خواسته ای که اضافه می شود ربطی به خواسته اصلی نداشته باشد، افزایش خواسته ممکن نیست. برای مثال در صورتی که خواسته اولیه مطالبه 200 تن گندم باشد، خواهان نمی تواند خواسته الزام به تنظیم سند رسمی را بر علیه خوانده طرح نماید.
دعوای افزایش خواسته یا تغییر نحوه آن می بایست تا پایان اولین جلسه دادرسی طرح گردد. هنگامی که برای نخستین بار پرونده به نظر قاضی می رسد، پس از بررسی اولیه در صورت تکمیل بودن آن دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر می نماید. سپس مدیر دفتر دادگاه به طرفین ابلاغ می نماید که در روز و ساعت مشخص در دادگاه حضور یابند. خواهان تنها تا پایان جلسه اول رسیدگی می تواند درخواست افزایش خواسته را طرح نماید.
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .