مجازات انتقال بیماری مسری

این قانون (قانون مجازات اسلامی)، در مواد 492، 493 خود، به طور صریح، به موجب ضمان بودن انتقال عامل بیماری کشنده و در ماده 688، به جرم بودن هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی محسوب گردد، اشاره کرده است؛

و از آنجا جرم، هر فعل یا ترک فعلی است که در قانون مجازات، پیش بینی گردیده و برای آن، مجازات در نظر گرفته شده، می توان گفت، انتقال بیماری مسری، تحت شرایطی، می تواند جرم باشد و سبب مواجه شدن انتقال دهنده آن، با حکم و مجازات قانونی این امر شود.

ماده 492 قانون مجازات اسلامی، مقرر داشته: "جنایت، در صورتی موجب قصاص یا دیه است که نتیجه حاصله، مستند به رفتار مرتکب باشد، اعم از آن که به نحو مباشرت یا به تسبیب یا به اجتماع آن ها، انجام شود." ماده 493 این قانون نیز مقرر داشته:

"وجود فاصله زمانی، میان رفتار مرتکب و نتیجه ناشی از آن، مانع از تحقق جنایت نیست؛ مانند فوت ناشی از انتقال عامل بیماری کشنده، که حسب مورد، موجب قصاص یا دیه است. حکم این ماده و ماده (492) این قانون، در مورد کلیه جرائم، جاری است."

بنابراین، در صورتی که انتقال عامل بیماری مسری ای که نوعا کشنده است یا انتقال هر مریضی واگیر داری که تهدید علیه بهداشت عمومی محسوب می گردد، به صورت عمدی یا غیر عمدی، اتفاق افتد و نتیجه عمل ارتکابی، قابل استناد به رفتار مرتکب باشد (احراز رابطه سببیت)، جرم محقق شده و موجب مجازات مرتکب، خواهد شد.