وکالت در نکاح

وکالت در نکاح در حقوق ایران به پیروی از فقه اسلامی مورد پذیرش قرار گرفته است و قانونگذار به جهت تسهیل نمودن امر ازدواج ، امکان انجام وکالت در نکاح را ضمن ماده 1071 قانون مدنی به رسمیت شناخته است.بر اساس این ماده  " هر یک از زن و مرد می تواند برای عقد نکاح وکالت به غیر دهد " .

بر این اساس می توان گفت وکالت در نکاح عبارت است از اینکه یکی از زوجین و یا هر دوی آنها برای عقد نکاح به شخص ثالثی وکالت بدهند تا وکیل او با در نظر گرفتن صلاح و مصلحت شخص موکل و همچنین با رعایت کردن شرایطی که موکل به او اعلام کرده است، برای او عقد نکاح منعقد کند.البته از آن جهت که وکالت در نکاح ممکن است سبب سوء استفاده هایی در این خصوص توسط وکیل در نکاح شود، در قانون مدنی راهکارهایی نیز جهت حمایت از موکل مورد پیش بینی قرار گرفته است که این راهکارها را می توان ناظر بر محدود نمودن اختیارات وکیل در نکاح جهت پیش گیری از تجاوز وکیل از حدود اختیاراتش دانست.