جهیزیه

به طور معمول برای تشکیل خانواده زن و شوهر اموال خود را به اشتراک می‌گذارند و به طور مشترک از آن استفاده می‌کنند اما زمانی که پای قانون به میان می‌آید، بحث مالکیت اموال به وجود می‌آید و هنگامی که زن خانه همسرش را ترک کند و انحلال خانواده به وجود می‌آید، درباره جهیزیه و تصرف در آن اختلاف به وجود می‌آید. چنانچه در زمان عقد، فهرست کاملی از جهیزیه زن تهیه شود و به امضای شوهر برسد، در صورت طلاق یا به دلایل دیگری که زن تصمیم بگیرد از خانه شوهر برود به استناد همان فهرست جهیزیه می‌تواند آن اموال را از مرد مطالبه کند. جهیزیه زن در تصرف اختصاصی مرد نیست و زن و شوهر هر دو به این اموال تصرف مشترک دارند بنابراین می‌توان گفت شوهر با دادن رسید مأمور نگه‌داری از جهیزیه نمی‌شود. طبق آرای دیوان عالی کشور، داشتن قبض رسید جهیزیه از مرد برای مطالبه آن به تنهایی کافی نیست بلکه زن باید ثابت کند که جهیزیه در منزل مرد باقی است. اثر قبض رسید جهیزیه همین بقای عین جهیزیه است و مرد نمی‌تواند نسبت به آن ادعای مالکیت کند.