قرابت رضاعی

رضاع در لغت به معنی شیر خوردن است. شیر خوردن طفل از زنی که مادر طبیعی و نسبی او نیست با شرایطی که قانون گذار مقرر داشته ایجاد یک نوع رابطه خویشاوندی می‌کند، که آن را قرابت رضاعی گویند.بنابراین هرگاه زنی غیر از مادر طفل، او را با شرایط معین شیر دهد، بین او و طفل قرابتی بوجود می‌آید که تنها از نظر ایجاد حرمت در نکاح، در حکم قرابت نسبی است بنابراین سایر احکام خویشاوندی مانند توارث و الزام به دادن نفقه در قرابت رضائی جاری نیست و تنها اثری که دارد این است که ازدواج بین طفل و زن (مادر رضاعی) و کسان او (اقربای رضاعی) و همچنین بین زن و خویشان طفل را ممنوع می‌سازد (دکتر کاتوزیان ناصر – ح مدنی (خانواده) سال ۸۲ ص ۳۰)