نامزدی

در قانون مدنی تعریفی از نامزدی نشده ولی مسلماً نامزدی به مرحله ای قبل از ازدواج اطلاق می‌گردد . در اصطلاح عرف، نامزدی به موردی گفته میشود كه از طرف مردی نسبت به زنی خواستگاری شود كه بعداً با او ازدواج نماید. دكتر حسن امامی نامزدی را به خواستگاری مردی از زنی به منظور ازدواج بعدی و موافقت زن كه به هر كدام از آن دو نامزد می‏گویند  تعریف نموده است. اما ماده ۱۰۳۵ قانون مدنی بدون ارائـه تعریفی از نامزدی مقرر می‏دارد : «وعده ازدواج ایجاد علقه زوجیت نمی‏كند اگر چه تمام یا قسمتی از مهریه كه بین طرفین برای موقع ازدواج مقرر گردیده پرداخته شده باشد. بنابراین، هر كدام از زن و مرد می‏توانند مادام كه عقد نكاح جاری نشده باشد از وصلت امتناع كند و طرف دیگر نمی‏تواند به هیچ وجه او را مجبور به ازدواج كرده و یا از جهت صرف امتناع از وصلت، مطالبه خسارتی نماید.» پس از آنجا كه ازدواج قرارداد مهمی است كه می‏تواند سرنوشت یك عمر زوجین و یا افراد دیگری را رقم زند، قانونگذار به خواستگاران اجازه داده است تا زمانی كه صریحاً خود را با جاری ساختن صیغه ازدواج متعهد نساخته‌اند، بتوانند از تصمیم خود باز گردند.