افترا

 افترا جرمی است که در آن شخص عنوان مجرمانه ای را به دیگری نسبت می دهد و یا عناوین منتسبه را منتشر می کند بدون اینکه توانایی اثبات آن را در محاکم داشته باشد. افترا یک عمل مجرمانه است که قانونگذار آن را در مواد 697 و 699 قانون مجازات اسلامی جرم انگاری کرده و برای آن مجازات تعزیری در نظر گرفته است. جرم افترا از جرائم علیه اشخاص است که فرد مفتری به وسیله نوشته، به نحو شفاهی و یا هر رفتار دیگری جرمی را به غیر نسبت می دهد یا منتشر می کند. شرایط تحقق جرم افتراء طبق ماده 697 قانون مجازات اسلامی انتساب جرم به دیگری، صراحت انتساب، ناتوانی مفتری از اثبات صحت اِسناد است و با اثبات تمامی این موارد این جرم محقق خواهد شد. همینطور به موجب ماده 699 قانون مجازات اسلامی عملی که در آن شخص با قصد متهم کردن دیگری آلات و ادوات جرم را بدون اطلاع آن شخص در تصرف او قرار دهد به طوری که آن شخص تحت تعقیب قرار گیرد این عمل تحت عنوان افترای عملی جرم و دارای مجازات خواهد بود. باید گفت که افترا در دو حالت واقع می شود حالت اول به صورت افترای قولی است که در ماده 697 حکمش آمده است و حالت دوم افترای عملی است که حکم آن در ماده 699 قانون مجازات اسلامی ذکر شده است.( تقریرات دکتر محمود رمضانی)