الزام به تمکین

 تمکین در لغت به معنی اطاعت و فرمانبرداری است و در اصطلاح حقوقی به معنای اطاعت زن از شوهر و اجرای وظایف او نسب به مرد است. به گونه ای که عدم نشوز زن ثابت شود. ( نشوز به معنی ناسازگاری کردن زن با شوهر است.) همین که نکاح به طور صحیح واقع شد روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگه برقرار می شود (ماده 1102 قانون مدنی)

تمکین دو نوع است : تمکین عام :زن باید در منزلی که شوهر انتخاب می کند و البته متناسب با شان زوجه باشد سکونت نماید و مرد به زن دسترسی داشته باشد، مگر اینکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد. (ماده 1114 قانون مدنی) و همچین در روابط زوجین ریاست خانواده از خصائص شوهر است. (ماده 1105 قانون مدنی)  تمکین خاص:برقراری رابطه جنسی و زناشویی متعارف و همچنین اطاعت پذیری زن از مرد در مسائل  جنسی متعارف است. که در واقع تمکین جنسی است. (کتاب حقوق خانواده دکتر شیروی صفحه 76)