درخواست سرپرستی طفل

در حقوق بسیاری از کشور ها یک نوع قرابت (خویشاوندی) وجود دارد که ناشی از فرزند خواندگی است. فرزند خواندگی آن است که کسی دیگری را که فرزند طبیعی او نیست به فرزندی بپذیرد. فرزند خواندگی در صورتی که به رسمیت شناخته شده باشد، یک نوع قرابت ایجاد میکند ، قرابتی که صرفا حقوقی است نه طبیعی. به عبارت دیگر با قبول فرزندخواندگی، قانون یک رابطه مصنوعی پدر- فرزندی یا مادر- فرزندی بین دو نفر ایجاد میکند.( کتاب مختصر حقوق خانواده دکتر صفایی، امامی ۱۳۹۸ صفحه ۳۲۹)

در فقه و قانون مدنی ایران که بر گرفته از فقه و شرع است فرزند خواندگی مورد قبول واقع نشده، اما با توجه به نیاز جامعه به حمایت از کودکان بدون سرپرست، نهادی مشابه تحت عنوان سرپرستی کودکان بدون سر پرست ایجاد شد. فروپاشی خانواده و عوامل مختلف دیگر در جامعه، خانواده های زیادی را با بی سرپرستی و بد سرپرستی کودکان مواجه ساخته است. کودکان بی سرپرست کسانی هستند که گاهی حوادث و مشکلات طبیعی مانند سیل، زلزله و... والدین را از کودکان دور می کند و گاهی والدین خود با قرار دادن کودکان بر سر راه و یا مساجد تعمدا بی سرپرستی را به وجود میآورند. کودکان بدسرپرست آنانی هستند که دارای پدر و مادر و یا کسی که حضانت و نگهداری آن ها را بر عهده بگیرد هستند ولی به خاطرعوامل مختلفی مانند اعتیاد والدین، زندانی بودن، طلاق، بی بند و باری جنسی و اخلاقی و... فاقد صلاحیت برای سرپرستی از کودکان خود هستند. با تصویب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست، امکان واگذاری کودکان بد سرپرست نیز فراهم شده است. (فرزانه آقائی و سیدمصطفی میرمحمدی ، مقاله سرپرستی کودکان بد سرپرست ، 1398 ، بخش چکیده)