دعوی تصرف عدوانی کیفری

در پی مجازات نمودن مرتکب عنصر روانی یعنی سوءنیت وی باید مورد توجه قرار گیرد. عنصر روانی به دو بخش سو نیت عام و سو نیت خاص تقسیم می شود.

سوءنیت عام : مرتکب در جرم تصرف عدوانی باید علاوه بر علم به موضوع، عمد در فعل نیز داشته باشد یعنی غلبه بر مال غیر منقول دیگری باید به خواست و اراده مرتکب صورت بگیرد.

سوء نیت خاص: با توجه به ماده 690 همین که مرتکب با علم به این که مال متعلق به دیگری است و علم به نامشروع بودن عمل خود داشته باشد برای تحقق جرم تصرف عدوانی کافی است و قصد اضرار به دیگری مد نظر قانون گذار نبوده است بنابراین برای اثبات این جرم نیاز به سوء نیت خاص نیست.