فسخ نکاح

نکاح در لغت به معنای زن گرفتن ، شوی کردن و ازدواج می باشد . نکاح عقدی است که با رضایت زن و مرد به منظور تشکیل خانواده و قبول آثار قانونی آن بین خودشان منعقد می شود و فسخ به معنای انحلال ( از بین بردن ) یک عقد می باشد ؛ در نتیجه فسخ نکاح به این معنی است که مرد و زن با وجود و اثبات شرایطی بتوانند ازدواج خود را منحل سازند (از بین ببرند ). در صورت وجود موارد حق فسخ هر کدام از طرفین می توانند نکاح را فسخ کنند و مبنای فسخ ازدواج در این موارد جلوگیری از زیان همسری است که حق فسخ برای او شناخته شده است . به موارد حق فسخ مختصرا می توان این چنین اشاره کرد : عیوب زن ، عیوب مرد ، عیوب مشترک زن و مرد و فقط در صورت وجود و اثبات این شرایط حق فسخ برای زن و مرد ایجاد می شود مانند همسری که فریب خورده و با دیوانه ای ازدواج کرده است ، میتواند ازدواج را بهم زند ؛ همانطور که سابقا در ابتدا اشاره شد انعقاد نکاح ( تشکیل ) به رضایت هر دو طرف نیاز دارد در حالی که فسخ نکاح یک طرفه می باشد و از سوی شخص زیان دیده اتفاق می افتد . (کتاب حقوق خانواده دکتر صفایی صفحه 189 )