اخذ به شفعه

در ماده ۸۰۸ این قانون، اینگونه مقرر شده است که هرگاه مال قابل تقسیم و غیر منقولی بین دو شخص مشترک باشد و یکی از دو نفر سهام خود را به شخصی ثالث و به قصد فروش انتقال دهد، شریک وی می تواند همان قیمتی که مشتری پرداخت کرده را به وی پرداخت کند و سهم او را تملک نماید. به این حق در قانون شفعه گفته می شود و به صاحب حق شفعه نیز، شفیع گفته خواهد شد. این حق در خصوص املاک می باشد و در مورد اموال غیرمنقول ذاتی ایجاد خواهد بود. 

بنابراین درصورتی‌که شرایط زیر جمع باشد، حق اخذ به شفعه برای شریک حاصل می‌شود:

مال مورد شفعه قابل‌ تقسیم باشد.

مال مورد شفعه غیرمنقول باشد.

مال مورد شفعه مشاع باشد و مفروز نباشد.

مال مورد شفعه صرفاً در انحصار دو شریک باشد.

انتقال سهم شریک، فقط به‌ وسیله‌ی عقد بیع صورت گرفته باشد.

شریک ثمنی را که مشتری داده به وی بپردازد.