توضیحات

محلی است با حدود قانونی که در محدودة جغرافیایی بخش واقع شده و از نظر بافت ساختمانی، اشتغال و سایر عوامل، دارای سیمایی با ویژگی‌های خاص خود بوده به طوری که اکثریت ساکنان دائمی آن در مشاغل کسب، تجارت، صنعت، کشاورزی، خدمات و فعالیت‌های اداری اشتغال داشته و در زمینه خدمات شهری از خودکفایی نسبی برخوردار و کانون مبادلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی حوزه جذب و نفوذ پیرامون خود بوده و حداقل دارای ده هزار نفر جمعیت باشد. (ماده 4 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 15/4/1362) در این اساسنامه نام شهر به کلیه نقاطی اطلاق می‌شودکه درآن نقاط شهرداری تأسیس شده یا از این به بعد تأسیس خواهد گردید. (تبصره ماده 1 لایحه اساسنامه سازمان اتحادیه شهرداری‌های ایران مصوب 12/11/1344) مقصود از شهر حوزه‌ای است که طبق گواهی وزارت کشور دارای شهرداری قانونی می‌باشد. (ماده 2 قانون برنامه هفت ساله دوم عمرانی کشور مصوب 8/12/1334)