اراضی دایر زمینهایی است كه آن را احیا و آباد كردهاند و در حال حاضر دایر و مورد بهرهبرداری مالك است. زمینهای دایر مشمول این قانون صرفاً اراضی كشاورزی یا آیش اعم از محصور یا غیرمحصور میباشد. (ماده 5 از قانون زمین شهری مصوب 22/6/1366) اراضی دایر، زمینهایی است كه احیا شده و مستمراً مورد بهرهبرداری است. (بند 4 ماده 1 از آییننامه اجرایی لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 31/2/1359شورای انقلاب) زمینهایی است كه احیا شده و مستمراً مورد بهرهبرداری است. غیر از اراضی فوق الذكر زمینهایی كه به نحوی از انحا در رژیم سابق ملی اعلام شده (زمینهایی كه جهت محیطزیست و شكارگاهها و جلوگیری از بدی آب و هوا در ملكیت دولت درآمده است). (بند 2 واژهنامه از لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 26/1/1359 شورای انقلاب) زمینهایی است كه احیا شده و مستمراً مورد بهرهبرداری است. (بند 2 واژهنامه از لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی نحوه واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 25/6/1358 و لایحه ... كشاورزان مصوب 28/12/1358 شورای انقلاب) زمینهایی است كه احیا شده و مستمراً مورد بهرهبرداری است. (بند 2 واژهنامه از لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی نحوه واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 25/6/1358 شورای انقلاب) زمینهای احیا شدهای است كه مستمراً مورد بهرهبرداری است. (بند ب ماده 1 از قانون نحوه واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 25/6/1358شورای انقلاب) منظور از اراضی دایر موضوع قانون، برای تملك و زمینهای كشاورزی مندرج در ماده (5) قانون و این آییننامه، زمینهایی است كه بهرهبرداری غالب از آنها، زراعت باشد و شامل عرصه و اعیان باغها و تأسیساتی كه عرصه آنها متناسب با اعیانی باشد، نمیشود. (ماده 2 از آییننامه اجرایی قانونی زمین شهری مصوب 24/3/1371 هیأت وزیران) زمینهایی است كه احیا شده و مستمراً مورد بهره برداری است. (بند 2 از آییننامه اجرایی قانون واگذاری زمینهای دایر و بایر كه بعد از انقلاب به صورت كشت موقت دراختیار كشاورزان قرار گرفته است مصوب 29/11/1365)