الف) جنگلها یا بیشه طبیعی. مجتمعی متشكل از عرصه و هوایی و مركب از موجودات از منشأ نباتی (مانند درخت، درختچه، نهال، علف و خزه) و حیوانی صرفنظر از درجه تكامل به نحوی كه دست بشر در ایجاد و تكامل آن دخیل نبوده است. ب) مراتع، زمینهایی است اعم از كوه و دامنه یا زمین مسطح كه در فصل چرا دارای پوششی از نباتات علوفهای خودرو بوده و با توجه به سابقه چرا عرفاً، مرتع شناخته شود. اراضی آیش گرچه پوشش نباتات و علوفهای داشته باشند مشمول تعریف مرتع نیستند. چنانچه مرتع دارای درختان جنگلی خودرو باشد مرتع مشجر نامیده میشود. ج) نهالستانها، جنگلهای دست كاشت عمومی كه توسط دولت ایجاد شده باشد. د) اراضی جنگلی، به جنگل تكامل نیافتهای گفته میشود كه به صورتهای زیر باشد: 1- تعداد كنده درخت یا نهال یا بوته جنگلی در هر هكتار آن جداگانه یا مجموعاً از یك صد اصله تجاوز ننماید. 2- درختان جنگلی به صورت پراكنده باشد به نحوی كه حجم آن در هر هكتار در شمال (از حوزه آستارا تا حوزه گلیداغی) كمتر از پنجاه متر مكعب و در سایر نقاط ایران كمتر از بیست متر مكعب باشد (در صورت وجود شمشاد و حجم بیش از سی متر مكعب جنگل شمشاد محسوب میشود). (بند 7 ماده 1 از آییننامه اجرایی لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 31/2/1359شورای انقلاب) جنگلها و مراتع: بیشههای طبیعی، نهالستانهای دولتی، جنگلهای دست كاشت میباشد. غیر از اراضی فوقالذكر زمینهایی كه به نحوی از انحا در رژیم سابق ملی اعلام شده (زمینهایی كه جهت محیطزیست و شكارگاهها و جلوگیری از بدی آب و هوا در ملكیت دولت درآمده است). (بند 3 واژهنامه از لایحه قانونی اصلاح لایحه قانونی نحوه واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامیایران مصوب 25/6/1358 و لایحه ... مصوب28/12/1358شورایانقلاب) جنگلها و مراتع - بیشههای طبیعی - نهالستانهای دولتی - جنگلهای دست كاشت میباشد غیر از اراضی فوقالذكر زمینهایی كه به نحوی از انحا در رژیم سابق ملی اعلام شده (زمینهایی كه جهت محیطزیست و شكارگاهها و جلوگیری از بدی آب و هوا در ملكیت دولت درآمده است). (بند 3 واژهنامه از لایحه قانونی اصلاحی لایحه قانونی نحوه واگذاری و احیا اراضی در حكومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 11/2/1358 شورای انقلاب)