توضیحات

اعتراض اصلی عبارت است از اعتراضی كه ابتدا از طرف شخص ثالث صورت گرفته باشد. (بند الف ماده 419 قانون آیین‌ دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور مدنی) مصوب 21/1/1379) اعتراض شخص ثالث بر دو قسم است: اعتراض اصلی و اعتراض طاری (غیراصلی). اعتراض اصلی عبارت از اعتراضی است كه ابتدا از طرف شخص ثالث بگردد. اعتراض طاری (غیراصلی) اعتراض یكی از طرفین است به حكم یا قراری كه سابقاً در یك دادگاه صادر شده و در اثناء دادرسی طرف دیگر برای اثبات مدعای خود آن حكم یا قرار را ابراز نموده. (ماده 584 قانون آیین‌ دادرسی مدنی مصوب 25/6/1318) اعتراض مذكور در دو ماده قبل بر دو قسم است: اعتراض اصلی و اعتراض طاری (غیراصلی). اعتراض اصلی عبارت است از اعتراضی كه ابتدا از طرف شخصی ثالث واقع گردد در حالی كه فیمابین او و شخصی كه حكم در حق او صادر شده است سابقاً دعوایی به وقوع نرسیده باشد. اعتراض طاری (غیراصلی) اعتراض یكی از طرفین است بر حكمی كه سابقاً از یك محكمه صادر شده و در اثنای محاكمه طرف دیگر برای اثبات مدعای خود آن حكم را ابراز نمود. (ماده 516 قوانین موقتی اصول محاكمات حقوقی مصوب 18/8/1290)