اعتراض طاری (غیراصلی) عبارت است از اعتراض یكی از طرفین دعوا به رأیی كه سابقاً در یك دادگاه صادر شده و طرف دیگر برای اثبات مدعای خود، در اثنای دادرسی آن رأی را ابراز نموده است. (بند ب ماده 419 از قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب (در امور مدنی) مصوب 21/1/1379) اعتراض مذكور در دو ماده قبل بر دو قسم است: اعتراض اصلی و اعتراض طاری (غیراصلی). اعتراض اصلی عبارت است از اعتراضی كه ابتدا از طرف شخص ثالث واقع گردد در حالی كه فیمابین او و شخصی كه حكم در حق او صادر شده است سابقاً دعوایی به وقوع نرسیده باشد. اعتراض طاری (غیراصلی) اعتراض یكی از طرفین است برحكمی كه سابقاً از یك محكمه صادر شده و در اثنای محاكمه طرف دیگر برای اثبات مدعای خود آن حكم را ابراز نمود. (ماده 516 قوانین موقتی اصول محاكمات حقوقی مصوب 18/8/1290)