اقامت اتباع خارجه در ایران بر دو قسم است: اقامت موقت و اقامت دائم. اقامت دائم در صورتی است كه خارجی در خاك ایران اقامتگاه قانونی اختیار نموده باشد و در غیراینصورت اقامت خارجی در ایران موقت محسوب میشود. اجازه اقامت موقت یا دائم از طرف نظمیه باید داده شود و هیچ یك از اتباع خارجه بدون اجازه مزبور و بیش از مدت معینه در اجازههای مذكوره نمیتوانند در ایران اقامت نمایند. اجازه اقامت موقت یا دائم قابل تجدید و تمدید میباشد. (ماده 4 قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران مصوب 19/2/1310)