داراییهای ارزی قابل قبول جزو پشتوانه منحصراً عبارتند از: الف) اسكناسهای خارجی مورد قبول بانك مركزی ایران. ب) مطالبات ارزی اعم از دیداری یا مدتدار كه مدت آن از شش ماه تجاوز نكند. ج) هرگونه پرداخت به صندوق بینالمللی پول یا بانك بینالمللی ترمیم و توسعه یا مؤسسات بینالمللی مشابه بابت سهمیه یا سرمایه طبق قوانین مصوب. د) اسنادی كه از طرف دولتهای بیگانه و صندوق بینالمللی پول و بانك بینالمللی ترمیم و توسعه و شركت مالی بینالمللی یا دستگاههای مشابه صادر یا تضمین شده.هـ) مطالبات ریالی یا ارزی از خارجه كه بر اثر اجرای قراردادهای بینالمللی پرداخت و مبادلات ارزی و پایاپای حاصل شده تا حدودی كه در قراردادهای مزبور پیشبینی شده است. و) اسناد بازرگانی قابل پرداخت به ارز صادره عهده خارجه كه دارای دو امضای معتبر باشد كه یكی از آن باید امضای بانك واگذارنده باشد و سررسید آنها از حدودی كه در ماده 27 پیشبینی شده بیشتر نباشد. ز) ارزهایی كه به عنوان پشتوانه قبول میشود باید قابل تبدیل به طلا باشد و شورای پول و اعتبار برحسب پیشنهاد هیأت عامل بانك مركزی ایران این نوع ارزها را تعیین مینماید و در صورت اقتضا حداكثر مبالغی را كه از هر كدام از ارزهای مزبور در پشتوانه میتوان قبول كرد معین خواهد نمود. (ماده 21 قانون بانكی و پولی كشور مصوب 7/3/1339)