(فقه) حقی است قانونی که بشرط نصاب باید صاحب مال آن را بپردازد و مصرف آن معاش فقراء و مساکین و حقوق مأموران وصول زکات و مأموران پرداخت آن به مستحقات (فقراء و مساکین) و مولفۀ قلوب و برای آزاد کردن بندگان و پرداخت دیون مفلسان و پرداخت هزینۀ رجعت مسافرینی که تمکن بازگشت را ندارند و کلیه امور عام المنفعه مانند ساختن راهها و پرداخت حقوق معلمان و هزینۀ تحصیل اشخاص فاقد بضاعت و نشرکتب سودمند و مانند اینها است .