(مدنی – فقه) مالی که دارای خصوصیات ذیل باشد : الف – عین باشد پس منافع عین مستأجره که مستأجر می برد ریاده نیست . و بعکس اضافه وزن گاو و گوسفند بر اثر چاق شدن و پشم گوسفند که می روید زیاده محسوب است.ب – عین مذکور ممکن است ناشی از طبع مالی باشد که بر آن افزون شده است مانند مورد روئیدن پشم گوسفند ومانند آن , وممکن است با افزودن چیزی از خارج باشد مانند نقاشی کردن ساختمان ویا تعمیرات آن.ج – عین باید نسبت به مالی که بر آن افزوده شده جنبه عرضی داشته باشد یعنی موجب تغییر ماهیت آن نشود بنابراین اگر به خانه ای حمامی بیفزایند یا چاهی در آن احداث کنند زیاده صدق می کند ولی اگر زیاده موجب تغییر ماهیت شود زیاده صدق نمی کند مثل اینکه از ماسه و سیمان لوله های سیمانی بسازند که بکلی مغایر با ماهیت ماسه و سیمان است. د- زیاده همیشه دارای مأخذ زمانی می باشد یعنی باید زمان معینی را مأخذ قرارداد وزیاده را نسبت به آن بسنجد . به جای اصطلاح زیادی و زیادتی هم بکار می رود . ماده 314 -786 قانون مدنی(رک.نماء)