از لحاظ این آییننامه سرمایه خارجی عبارت است از: الف) ارزی كه از مجرای بانكهای مجاز به ایران وارد شده باشد. ب) ماشینآلات- لوازم و ابزار كار- قطعات یدكی ماشین و مواد اولیه و لوازم دیگری از این نوع مشروط براین كه كارخانهها و ماشینآلات باب روز بوده و مورد قبول هیأت رسیدگی باشد. ابزار قطعات یدكی كارخانه باید مربوط به كارخانهای باشد كه به صورت سرمایه منتقل میشود و ورود آنها در موقع ورود ماشینآلات اصلی باشد یا بعد از آن مشروط به این كه هر گاه بعداً وارد شود در عداد اشیا و لوازمی باشد كه نوعاً به حساب سرمایه وارد میگردد نه مخارج جاری ج) وسایط حمل و نقل زمینی- دریایی- هوایی- مربوط به بهرهبرداری از كاری كه برای آن سرمایه وارد شده است. د) حق اختراع مشروط بر این كه مربوط و توأم با عمل تولیدی كه به آن منظور تقاضای ورود سرمایه خارجی شده است، باشد و به تشخیص هیأت رسیدگی ارزیابی شود. هـ) حقوق ارزی متخصصین كه به منظور ایجاد كارهای تولیدی مذكور در این آییننامه قبل از شروع بهرهبرداری پرداخته شده باشد. و) تمام یا قسمتی از سود ویژه حاصله در ایران كه به سرمایه اصلی اضافه شده یا در سازمان دیگری كه مشمول مقررات قانون جلب و حمایت سرمایههای خارجی باشد به كار انداخته شود. (ماده 2 آییننامه اجرای قانون جلب و حمایت سرمایههای خارجی مصوب 17/7/1335)